Δευτέρα 15 Δεκεμβρίου 2014

Οι προεκλογικές εξαγγελίες του Σαμαρά

Πριν λίγο πέτυχα τις προεκλογικές εξαγγελίες των τελευταίων εκλογών της ΝΔ.
Όταν δεν μπορείς να τηρήσεις το προεκλογικό πρόγραμμα που έχει εξαγγείλει, 2 τινά μπορεί να συμβαίνουν. Ή είσαι ανίκανος να σχεδιάσεις σωστά το πρόγραμμα ή δεν μπόρεσες να το εφαρμόσεις γιατί δεν δούλεψες αρκετά και γιατί προτίμησες απλά να τα φάς.
Βέβαια στη χώρα που παραδίδεται σόου παροχολογίας και λαϊκισμού κάθε παραμονή εκλογών πρέπει να κατέβεις με κάποια ατζέντα που ξέρεις εκ των προτέρων πως δεν μπορείς να υλοποιήσεις. Πως γίνεται να αντιμετωπήσεις αλλιώς το θηρίο του λαϊκισμού τον ΣΥΡΙΖΑ, χωρίς να αναγκαστείς να στεναχωρήσεις τους ψηφοφόρους σου;

ΥΓ: Δεν θέλω να να δώσω συγχωροχάρτι στη ΝΔ. Ξέρω πολύ καλά πως κόμματα του παλιού σάπιου πολιτειακού κατεστημένου δεν μπορούν να φέρουν καμία λύση γιατί απλά θα αναγκαστούν να χτυπήσουν τα μεγάλα συμφέροντα που τους στηρίζουν και χρηματοδοτούν τόσα χρόνια. Απλά θέλω να δείξω πως δεν υπάρχει κανένα πολιτικό ήθος και καμία συνέπεια σε αυτή τη χώρα και κανένας σεβασμός στον ψηφοφόρο και τον πολίτη και πως δεν διαφαίνεται στο κοντινό μέλλον να αλλάζει αυτή η κατάσταση. 

Κυριακή 14 Δεκεμβρίου 2014

Η βραδυφλεγής βόμβα του ασφαλιστικού

Έτυχε πριν λίγο να διαβάσω κάποια στοιχεία για το πρόβλημα των ασφαλιστικών ταμείων. Πιο συγκεκριμένα, είδα και τον παρακάτω πίνακα
Και εκεί που έλεγα, ε εντάξει, δεν γίνεται ο Ελληναράς να χρεώσει και το πρόβλημα των ασφαλιστικών του ταμείων στην Ευρώπη, το μνημόνιο και την τρόικα, διαψεύθηκα...  http://kourdistoportocali.com/post/39962/troika


ΥΓ: Ίσως κάποιοι να θέλουν να βγάλουν λάδι τις κυβερνήσεις που κυβέρνησαν τόσα χρόνια. Ίσως πάλι να θέλουν να αθωώσουν την πολιτική που μας έφερε ως εδώ -γιατί και αυτοί που έρχονται να κυβερνήσουν με τον ίδιο παλαιωμένο πολιτικό λόγο έρχονται. Ίσως απλά να θέλουν να δυσφημίσουν κι άλλο την Ευρώπη και το μνημόνιο. Ό,τι και να γίνεται πάντως, κάτι βρωμάει εδώ πέρα...

Κάποια συμπεράσματα για την υπόθεση Ρωμανού

Παρακολουθώντας στενά την υπόθεση του Ρωμανού και διαβάζοντας αρκετά άρθρα, τώρα που τελείωσε αυτή η υπόθεση, θέλω να δημοσιεύσω κάποια συμπεράσματα μου,

Λοιπόν, έχουμε και λέμε...
-Οι γονείς του είναι τρελοί(χωρίς σχόλια)
-Κατάφερε να γίνει το νο1 hot δημοσιογραφικό και πολιτικό θέμα
-Έδειξε πως ένας απεργός πείνας κατάφερε να εκβιάσει μία ολόκληρη πολιτεία(όπως παραδέχτηκε και ο ίδιος) και έχει την δύναμη να δημιουργεί "παραθυράκια" στο νόμο και να καταργεί σε μικρό βαθμό την διάκριση των εξουσιών.(παραθέτω μέρος της τροπολογίας που ψηφίστηκε: Σε περίπτωση διαφωνίας του αρμοδίου Συμβουλίου για τη χορήγηση εκπαιδευτικής άδειας σε κρατούμενο επιτυχόντα στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, ο υπουργός Δικαιοσύνης, μετά από γνώμη του Κεντρικού Επιστημονικού Συμβουλίου Φυλακής (ΚΕΣΦ), μπορεί να χορηγήσει την άδεια με ειδικά αιτιολογημένη απόφαση του.)
-Κατάφερε να γίνει ο "αναρχικός της καρδιάς μας" με δεκάδες δακρύβρεχτα άρθρα, ακόμη και από mainstream μμε
-Τα καθεστωτικά ΜΜΕ στήριξαν σύσσωμα τον αντικαθεστωτικό του αγώνα
-Οι γιατροί του τον υπερασπίζονταν ιδεολογικά καθ όλη την διάρκεια της απεργίας.
-Πέρασε το αίτημα του ως ηθικά σωστό και ως διεκδίκηση νόμιμου δικαιώματος, παρόλο δεν το δικαιούται νομικά, και παρόλο που έχει δηλώσει πως δεν αναγνωρίζει κανένα νόμο της αστικής δημοκρατίας.
-Πέρασε, επίσης όλη η υπόθεση ως λαϊκό αίτημα, παρόλο που οι απόψεις του ίδιου και της οργάνωσής του(πυρήνες της φωτιάς) είναι άκρως αντιλαϊκές και αντεργατικές και περιφρονεί ανοιχτά τον λαό, και τους εργαζόμενους ως άβουλα γρανάζια του συστήματος και ως δειλούς.-Κατάφερε, παρόλα αυτά, να γίνει αρεστός στο λαό και να συσπειρώσει όλους τους αριστερούς, όλους τους αναρχικούς και γενικά όλο το "κίνημα" αλλά και πολλούς κεντρώους, φιλελεύθερους , ακόμα και κάποιους δεξιούς και να είναι ο ηθικός αυτουργός για την λεηλασία τουλάχιστον 22 καταστημάτων σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη και πολλών ιχ.
-Κατάφερε να χρησιμοποιήσει το δημοκρατικό δικαίωμα στη παιδεία και την ανθρωπιστική αρχή της προστασίας της ανθρώπινης ζωής, χωρίς να πιστεύει καν ο ίδιος σε τίποτα από αυτά
Και τέλος,
-έπρεπε να απολογηθούμε εμείς που στηρίζαμε το νόμο, και όχι αυτοί που στήριζαν το εξωθεσμικό αίτημα ενός δηλωμένου εχθρού του κράτους, εκτός του ότι
-μας κόλλησαν την ταμπέλα του φασίστα, επειδή στηρίξαμε τον νόμο και υπερασπιστήκαμε την λογική.

Τετάρτη 10 Δεκεμβρίου 2014

Ο απολογισμός των πορειών του Σαββάτου...

Τουλάχιστον 22 καταστήματα σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη υπέστησαν σοβαρές ζημίες από το πλιάτσικο του Σαββάτου, ενώ κάηκαν αρκετά ιχ πλουτοκρατών.

Κυριακή 7 Δεκεμβρίου 2014

Το νομικό και το ηθικό πλαίσιο της υπόθεσης Ρωμανού

Τις τελευταίες μέρες η υπόθεση Ρωμανού έχει γίνει ίσως η πιο hot είδηση στο ιντερνετ και στην τηλεόραση και το κυρίως θέμα των καφενείων. Με δηλώσεις υπουργών, πρωθυπουργών και κομμάτων να τροφοδοτούν τον δημόσιο διάλογο.

Γενικά οι περισσότεροι έχουν χωριστεί σε 2 αντίπαλα στρατόπεδα. Στους υπερασπιστές του Ρωμανού και στους πολέμιους του. Όπου και οι περισσότεροι διαλέγουν ένα από τα στρατόπεδα χωρίς καν να εξετάσουν την υπόθεση. Οπότε και έχουμε: αν είσαι δεξιός, είσαι πολέμιος, αν είσαι αριστερός, είσαι αλληλέγγυος.

Πολλοί λίγοι είναι όμως αυτοί που έψαξαν πραγματικά και εις βάθος την υπόθεση και μπορούν να φέρουν κάποια άποψη που να στέκει λογικά.

Ακούσαμε πολλές μπαρούφες...Από το "Ο Νίκος Ρωμανός είναι η Ελλάδα" και "οι φασίστες της κυβέρνησης θέλουν να σκοτώσουν τον Ρωμανό, γιατί τους αντιτίθεται" ως το "η απεργία πείνας είναι απάτη και τον ταΐζουν στα κρυφά".

Είχαμε όμως και εσκεμμένη παραπληροφόρηση, όπως: "Θα πρέπει να έχει εκτίσει το 1/5 της ποινής του για να δικαιούται άδεια", κάτι το οποίο δεν έχω διασταυρώσει πουθενά...ή το ότι "παρανομεί η κυβέρνηση που δεν του χορηγεί την άδεια".

Ακούσαμε επίσης τη χοντρότατη μπούρδα της μάνας του Ρωμανού: "Ο Αθανασίου θέλει να δει το παιδί μου στο ικρίωμα"

Όσον αφορά τη νομική αλήθεια της υπόθεσης, έχει ως εξής:

Oι φυλακισμένοι δικαιούνται να κάνουν αίτηση για χορήγηση εκπαιδευτικής άδειας. Το αρμόδιο συμβούλιο όμως δεν υποχρεούται να τη δώσει. Εξετάζει την στάση που έχει ο κρατούμενος, την συμπεριφορά του απέναντι στους υπόλοιπους κρατούμενους, τους σωφρονιστικούς υπαλλήλους και κατά πόσο έχει δείξει μεταμέλεια. Ακόμη, στην περίπτωση του Ρωμανού απαιτείται και η σύμφωνη γνώμη του δικαστικού οργάνου γιατί είναι και υπόδικος.

Ας δούμε σε αυτό το σημείο τις δηλώσεις του και την στάση του, όλον τον καιρό αυτό που είναι φυλακη:

«Αναλαμβάνω την πολιτική ευθύνη για την συμμετοχή μου στις αναρχικές εμπρηστικές ομάδες FAI-Φωτιές στον Ορίζοντα, FAI- Μονάδα Φωτιά στα Κάτεργα  και Μαχόμενη Μειοψηφία», αναφέρει και προσθέτει:«Αναλαμβάνω και την ποινική ευθύνη για τις εμπρηστικές επιθέσεις με βάση τις οποίες έχει σχηματιστεί δικογραφία, στην δημοτική αστυνομία της Κυψέλης, στην επενδυτική εταιρία Trastor και  στο σπίτι του πρώην Υπουργού Οικονομικών και Εθνικής Άμυνας  Γιάννο Παπαντωνίου».

"ΟΛΑ ΓΙΑ ΟΛΑ !
ΓΙΑ ΟΣΟ ΖΟΥΜΕ ΚΑΙ ΑΝΑΠΝΕΟΥΜΕ ΖΗΤΩ Η ΑΝΑΡΧΙΑ !
6 ΔΕΚΕΜΒΡΗ ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΤΗΣ ΟΡΓΗΣ"

"Για μένα οι ληστείες τραπεζών είναι μια διαχρονική επιλογή των επαναστατών που "ξεκλειδώνει" πολλές δυνατότητες. Κατ' αρχάς σε αποδεσμεύει από τα πλοκάμια τις μισθωτής εργασίας και τις συμβάσεις που αυτή επισυνάπτει. Απελευθερώνεται έτσι χρόνος από την καθημερινότητα σου, δίνοντας σου την επιλογή να αφοσιωθείς στα πάθη σου. Εκεί που τελειώνει η καταστροφή της χαράς αρχίζει η χαρά της καταστροφής. Ταυτόχρονα οι ληστείες τραπεζών αποτελούν και ένα αναγκαίο μέσο για να χρηματοδοτούνται πολύμορφες υποδομές του αναρχικού αγώνα με χρήματα απαλλοτριωμένα από τον εχθρό. Μιλάμε για την στήριξη αναρχικών εγχειρημάτων, αιχμαλώτων συντρόφων, αντάρτικων υποδομών. Ταυτόχρονα αποτελεί και μια έμπρακτη εναντίωση στην κοινωνική ηθική της μισθωτής εργασίας και τους κοινωνικούς της ρόλους που αναπαράγει ο καπιταλιστικός κόσμος."

"Φυσικά και καμία πράξη από μόνη της δεν αποκτά επαναστατικά χαρακτηριστικά. Το υποκείμενο μέσα από τον λόγο, τα κίνητρα και τους σκοπούς του, δίνει νόημα στην πράξη και την κατευθύνει στους στόχους που αυτό ορίζει. Στην δική μου περίπτωση, η άρνηση εργασίας είναι ένα τμήμα της συγκεκριμένης επιλογής, το άλλο είναι η ενίσχυση της αναρχικής άμεσης δράσης και η επίθεση σε κράτος και καπιταλισμό μέσω του αναρχικού αντάρτικου πόλης."

Σχετικά με το αναρχικό αντάρτικο πόλης

"Το μέσο του αντάρτικου αποτελεί ένα χρήσιμο εργαλείο στο "οπλοστάσιο" κάθε αναρχικού. Μία ένοπλη αναμέτρηση εναντίον της κυριαρχίας που αμφισβητεί στην πράξη τόσο το κρατικό μονοπώλιο στη βία, όσο και την πλασματική ανάγκη ενός μαζικού ξεσηκωμού για να δράσουμε. Η αντάρτικη δράση αναδεικνύει πως το σύστημα βάλλεται και ο μύθος της παντοδυναμίας του μπορεί να καταρρεύσει μαζί με το προσωπείο της άτρωτης μηχανής. Προκαλεί καίρια πλήγματα στον εχθρό και αποτελεί ένα μήνυμα εξέγερσης και μία ανοιχτή πρόσκληση για ανάληψη δράσης ενάντια στην καταπίεση. Σε προσωπικό επίπεδο δεν αφήνεις τον εαυτό σου να υποκύψει σκύβοντας το κεφάλι στη δύναμη του συστήματος αλλά οπλίζεσαι και επιτίθεσαι εναντίον του. Ρίσκα, αποφάσεις και συνέπειες ζυγίζονται με πολιτικά και προσωπικά κριτήρια και οδηγούν στην επιλογή. Η μάχεσαι για την καταστροφή του συστήματος η συνθηκολογείς με τις παροχές του. Μια επιλογή που συμβαδίζει με την ποιοτική εξέλιξη του αναρχικού αγώνα. Πράγμα που σημαίνει ότι πρέπει να αποβάλουμε τον πολιτικό λαϊκισμό που έχει ανθίσει στους αντικαθεστωτικούς κύκλους. Ας πούμε τα πράγματα ξεκάθαρα και με το όνομα τους. Είμαστε σε πόλεμο με το σύστημα, έχουμε νεκρούς, αιχμαλώτους, κυνηγημένους. Τίποτα από αυτά δεν μπορεί ούτε και πρέπει να ειπωθεί ευχάριστα για να χαϊδέψει "καταπιεσμένα" αυτιά. Πρέπει να ειπωθεί όπως είναι, μία γροθιά στο στομάχι μας που οφείλουμε να τους την επιστρέψουμε στα μούτρα."

Δεν ξέρω πως μπορεί να σκέφτεται κάποιος υποστηρικτής του Ρωμανού, αλλά πιστεύω πως οποιοσδήποτε λογικός άνθρωπος κατανοεί την στάση της επιτροπής να μην του δώσει άδεια γιατί τον κρίνει ως ύποπτο φυγής ή ως πιθανό δράστη εγκληματικής ενέργειας. Να προσθέσω πως αυτοί που έδωσαν άδεια στον Ξηρό και απέδρασε, διώκονται νομικά. Εσείς στην θέση τους τί θα κάνατε;

Όσον αφορά τώρα το ηθικό πλαίσιο της υπόθεσης...

Μιλάμε για ένα παιδί 21 ετών που έχει περάσει τα πάνδεινα έως τώρα. Έχει πεθάνει ο κολλητός του στα χέρια του όταν ήταν 15 χρονών. Είναι λογικό να έχει διαμορφωθεί ο χαρακτήρας του και οι απόψεις του διαφορετικά από τους υπόλοιπους ανθρώπους, και είναι λογικό να αντιμετωπίζει το κράτος ως εχθρό του και ως τον νούμερο 1 τρομοκράτη. (Αν και για μένα, τον Αλέξη δεν τον δολοφόνησε το κράτος, αλλά ένας τρελός μπάτσος). Έχει ξυλοκοπηθεί βάναυσα από αστυνομικούς και έχουν δοθεί στη δημοσιότητα οι φωτογραφίες του μετά το ξύλο , γεγονός το οποίο τον διέσυρε σε ολόκληρο το πανελλήνιο.

Θέλω να αναφέρω επίσης την εγκληματική στάση των γονιών του. Με τις δηλώσεις τους όχι μόνο στήριξαν την στάση του αλλά τον ώθησαν και για κάτι περισσότερο. Αντί να προσπαθήσουν να τον συνεφέρουν και να του δείξουν το σωστό δρόμο, αυτοί κάναν το αντίθετο. Οπότε και δημιούργησαν το "θηρίο" που γνωρίζουμε σήμερα.

Οι κοινωνίες γενικά είναι συντηρητικές και άδικες και περιθωριοποιούν πολλές φορές τα πιο λαμπρά μυαλά και τους πιο ενθουσιώδεις και ενεργητικούς ανθρώπους. Η ελληνική κοινωνία ακόμη περισσότερο, είναι πολύ χειρότερη από τις υπόλοιπες του δυτικού κόσμου και δεν μπορεί να αναγνωρίσει και να σεβαστεί την διαφορετικότητα.

Αλλά πάνω από όλα δεν μπορεί να προσφέρει τίποτα σε έναν νέο, παρά μία διαρκή πλήξη. Πλήρης απαξίωση της πολιτικής, της τέχνης και της διάνοιας. Και όχι μόνο αυτό. Η Ελλάδα είναι ανύπαρκτη στην παραγωγή του ο,τιδήποτε. Αυτό που χαρακτηρίζει την κοινωνία μας είναι μία στασιμότητα και μία νοσταλγία για το παρελθόν. Και μία κοινωνία που είναι προσκολλημένη στο παρελθόν δεν έχει μέλλον. Στις προκλήσεις του μέλλοντος απαντούμε με γνωστές , αποτυχημένες και ξεπερασμένες λύσεις. Φοβόμαστε το μέλλον. Και το αντικρούμε με έναν ασυγκράτητο συναισθηματισμό, όπου μας πηγαίνει ακόμη πιο πίσω.

Φταίει η διαφθορά του πολιτειακού συστήματος και η κοινωνική αδικία και οι γονείς του και η ατυχία του να χάσει τον κολλητό του, μα πάνω απ όλα ευθύνεται το εμφυλιοπολεμικο μίσος που αναγεννήθηκε και ο φανατισμός που έχει επιβιώσει και φουντώσει ιδιαίτερα τώρα τελευταία σε πολλά μυαλά. Τα οποία και τον ωθούν έμμεσα σε τέτοιες πράξεις. Ο πραγματικός ηθικός αυτουργός είναι μία σάπια αριστερίστικη και ψευτοεπαναστατική νοοτροπία-ιδεολογία. Είναι εξάλλου παλιό και γνωστό το -φασιστικό- αφήγημα, πως "εμείς είμαστε οι απόγονοι των ηρώων και σεις των ταγματασφαλιτών" , ή και το αντίθετο "Κομμουνιστές προδότες δολοφόνοι". Ο Ρωμανός είναι το πραγματικό θύμα της ελληνικής σαπιας κοινωνίας και της ιδεολογικής σύγχυσης του τόπου.

Σημαίνει άρα δηλαδή πως είναι ηθικά νομιμοποιημένος;

Το τί είναι ηθικό και τί δεν είναι, είναι μάλλο κάτι πολύ υποκειμενικό. Ωστόσο η άποψη που φέρω πιστεύω πως έχει και κάποια λογική βάση.

Για μένα λοιπόν δεν είναι ηθικά νομιμοποιημένος ο Ρωμανός.
Από την στιγμή που δεν το δικαιούται για μένα ο αγώνας του είναι άδικος.
Δεν μπορεί να εκβιάζει ολόκληρη την πολιτεία και να καλεί τον λαό να τον στηρίξει σε μία ενέργεια η οποία αποσκοπεί στο να κερδίσει προνόμια. Σκεφτείτε να περάσει όμως η απεργία πείνας του Ρωμανού. Αυτό θα σημάνει πως όποιος κάνει απεργία σε αυτή τη χώρα, θα μπορεί να κερδίζει προνόμια. Προφανώς, μία σοβαρή πολιτεία δεν γίνεται να δέχεται τέτοια πράγματα.

Στην πραγματικότητα, αυτοί που στηρίζουν την απεργία του Ρωμανού(εαν βέβαια γνωρίζουν πως δεν δικαιούται την άδεια) δεν πιστεύουν στην συνταγματική δημοκρατία. Δεν αναγνωρίζουν την διάκριση και την αυτονομία των εξουσιών και είναι υποστηρικτές των "λαϊκών δικαστηρίων". Δηλαδή, πιστεύουν, πως ο λαός θα πρέπει να αποφασίζει την τύχη των καταδικασμένων και όχι οι δικαστές. Θέλουν δηλαδή να αναγκάσουν την κυβέρνηση να κάνει κάτι εξωθεσμικό και άρα παράνομο. Να επέμβει δηλαδή στην δικαστική εξουσία.
«Τώρα όσον αφορά την εκπαιδευτική άδεια που διεκδικώ, εντάξει, είναι και αυτή κάτι το οποίο έχει κατακτηθεί μέσα από πολλούς αγώνες μέσα στις φυλακές, είναι πράγματα που σήμερα θεωρούνται δεδομένα αλλά σε λίγο καιρό όπως φαίνεται θα καταργηθούνε μέσα από αυτό το νομοσχέδιο. Και προφανώς η διεκδίκηση που κάνω δεν αφορά την στέρησή μου στο δικαίωμα της εκπαίδευσης, ούτως ή άλλως θεωρώ ότι τα πανεπιστήμια είναι χώροι περιστολής του ανθρώπινου πνεύματος και δημιουργίας ανθρώπων πειθήνιων».

Δεν μπορώ να καταλάβω ακόμη, την παράνοια που έχει ξεσπάσει με το "δικαίωμα της μόρφωσης".
Για ποιο δικαίωμα μόρφωσης μιλάμε, από την στιγμή που και ο ίδιος έχει δηλώσει πως δεν τον ενδιαφέρει η σχολή και απλά θέλει να έχει κάποιες ελεύθερες ώρες εκτός φυλακής.Ο Ρωμανός έχει δηλώσει πως, ως αναρχικός, δεν σέβεται κανένα νόμο της αστικής δημοκρατίας. Και όμως προσπαθεί να χρησιμοποιήσει τους νόμους. Αν και νομικά βέβαια δεν δικαιούται κάτι τέτοιο, καταφέρνει ωστόσο να πείσει κόσμο να τον στηρίξει. Χρησιμοποιεί δηλαδή τους νόμους ως αφορμή (αν και νομικά δεν είναι καλυμμένος) για να περάσει το δικό του. Εγώ αυτή τη στάση, τουλάχιστον δεν την βρίσκω συνεπή.

Όπως και να έχει, ο Ρωμανός είναι το πραγματικό θύμα αυτής της ιστορίας. Είναι η επιτομή της ιδεολογικής σύγχυσης του τόπου και υπεύθυνοι για αυτό, είναι και το πολιτειακό σύστημα, αλλά πάνω από όλα εμείς, η ελληνική κοινωνία.