Είμαστε η μοναδική χώρα που δεν γιορτάζει την απελευθέρωση της

Η Καθημερινή ανατρέχει στον 31χρονο ιστορικό Βαλεντίν Σνάιντερ, που κάνει μεταδιδακτορική έρευνα στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, προκειμένου να βρει τους λόγους που "η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα που γιορτάζει την ημέρα έναρξης του πολέμου και όχι την απελευθέρωση από τον γερμανικό ζυγό, όπως συμβαίνει στην Ευρώπη".

Ο κ. Σνάιντερ αποδίδει την απόφαση εορτασμού της 28ης Οκτωβρίου στο ότι η Ελλάδα, μετά τη μικρασιατική καταστροφή, ήθελε να διατηρήσει την ουδετερότητά της. Το «Οχι» του Μεταξά ήταν μια άρνηση στην παρέμβαση των μεγάλων δυνάμεων στις ελληνικές υποθέσεις.

Πριν λίγες εβδομάδες στο tvxs δημοσιεύθηκε το άρθρο της ιστορικού, κ Τ. Βερβενιώτη "Είμαστε η μοναδική χώρα που δεν γιορτάζει την απελευθέρωση της", όπου και προσπαθεί να μας εξηγεί πως δεν γιορτάζουμε την απελευθέρωση από την Γερμανική κατοχή γιατί δεν θέλουμε να αναφέρουμε και την αντίσταση του ΕΑΜ και τον εμφύλιο που ακολούθησε.


Κατά την γνώμη μου, η ιστορική ερμηνεία του Σνάιντερ, αλλά και η πολιτική ερμηνεία της Βερβενιώτη είναι ανεπαρκείς. Πιστεύω πως σε αυτη την περίπτωση συναντούμε την ουσία , ίσως του νεοελληνικού αξιακού-ηθικού συστήματος. Για τον Έλληνα η νίκη ή ήττα ενός πολέμου έχει περισσότερο μαλλον ιστορική αξία παρα ουσιαστική , ενώ αυτό που ενσαρκώνει απόλυτα την ηθική αξία είναι ο αγώνας και η προσπάθεια. Ας μην ξεχνάμε και την λαϊκή ρήση: "Δεν πειράζει, η προσπάθεια μετράει". Βέβαια αυτό, δεν το συναντάμε μόνο την 28 Οκτωβρίου αλλά και την 25 Μαρτίου, όπου γιορτάζουμε την έναρξη του εθνικού αγώνα. Τη δε ημερομηνία της ιδρυση του ελληνικού κράτους τη θυμούνται μονάχα οι ιστορικοί....

Η παράνοια με το μήλο

Πριν λίγες εβδομάδες ανακοινώθηκε η κυκλοφορία του ηλεκτρονικού ρολογιού της apple, και όλα τα μμε βέβαια το κάναν είδηση. Μίλησαν για πρωτοτυπία και εφευρετικότητα και για ξεκίνημα μιας νέας εποχής, κα.

'Ετυχε επίσης σε κοινωνικό δίκτυο να δώ και το παρακάτω...



Γενικά όλοι -με πρωτοστάτες τα μμε- αντιδρούσαν λες και έγινε κάποια τρομερή ανακάλυψη που θα άλλαζε τις ζωές μας.

Ωστόσο αυτό, καμία σχέση με την αλήθεια δεν έχει. Δεν είναι λίγες οι εταιρίες που έβγαζαν ήδη από αρκετά παλιά τέτοια ρολόγια , πριν ακολουθήσει η apple. Κανένα όμως δεν έγινε είδηση στα κεντρικά δελτία ειδήσεων!

Περίπου όσες εταιρίες βγάζαν κινητά τηλέφωνα, βγάζαν και τέτοια ρολόγια. Οι δε Κινέζοι είχαν κατακλύσει αυτή την αγορά.

Όταν όμως η apple έβγαλε το iwatch , -ή μάλλον όταν βγάζει γενικά κάτι-, να σου τα ρεπορτάζ και οι αφιερώσεις και οι διάφοροι παπαράτσι να κινηματογραφούν τους ηλίθιους που περιμένουν στην ουρά από την προηγούμενη ήδη μέρα για να το αγοράσουν πρώτοι.

Απορώ πως γίνεται και τέτοιες συμπεριφορές, που είναι άκρως αντίθετες με την δημοσιογραφική δεοντολογία -ίσως είναι και αξιόποινες, για αυτό, όμως δεν είμαι σίγουρος- κανείς, ποτέ να μην τις θίγει.

Μάλλον το χρήμα που πέφτει είναι παραπάνω από αρκετό και η βλακεία των τηλεθεατών ακόμη περισσότερη για να πτοηθεί κάποιος από αυτούς τους αποκαλούμενους "δημοσιογράφους" και τους διάφορους συντελεστές και συντάκτες των δελτίων ειδήσεων...

"Ο Α. Παπανδρέου εκδημοκράτισε την χωρα"

Η παραπάνω έκφραση δυστυχώς συνεχίζει να επιβιώνει σε διαλόγους που μπορεί να κάνει κάποιος με ορκισμένους πασόκους ή αριστερούς(ποια η διαφορά τους άλλωστε;).

Ακόμα κάποιοι αδυνατούν να καταλάβουν τους λόγους για τους οποίους φτάσαμε εδώ πέρα και για αυτό δεν πρόκειται και να βγούμε απ την κρίση.

Όχι δεν θα αναφερθώ στην καταστροφική οικονομική πολιτική του ΠΑΣΟΚ, ούτε στα σκάνδαλα και την διαφθορά. Θα επικεντρωθώ μονάχα στην δημοκρατία και την δικαιοσύνη εκείνης της εποχής (γιατί χωρίς δικαιοσύνη δεν υπάρχει και δημοκρατία).

Και από που να ξεκινήσω! Αρχικά θα αναφέρω πως η πολιτική του "μοιράσματος" του κράτους σε διάφορους υποστηρικτές του ΠΑΣΟΚ και διάφορους γνωστούς, ε δεν είναι και το η πιο δημοκρατική. Αγγίζει τα όρια του φασισμού. Είναι ένας κρατικός "σοσιαλισμός" επιδοτούμενος από ενάν ολοένα και σκληρότερο καπιταλισμό(πως θα ζήσουν καλοφαγάδες εάν τα κορόιδα δεν δουλεύουν;). Οπότε, έχουμε και την δημιουργία 2 κατηγοριών ανθρώπων τους ΠΑΣΟΚΟΥΣ και τους ΔΕΞΙΟΥΣ.

Που να βρεί δικαιοσύνη κανείς τότε και τώρα; Όλοι οι δικαστές δικοί τους και ελεγχόμενοι. Δεν είναι τυχαίο βέβαια πως την έχουν γλιτώσει τόσοι κλέφτες και καταχραστές του δημοσίου εκείνη την εποχή. Όλο το δημόσιο ήταν διεφθαρμένο. Από τους δικαστές έως και τον πλέον άσημο ελεγκτή.

Οι ΑΡΙΣΤΕΡΟΙ, οι ΑΓΩΝΙΣΤΈΣ, τι κάνανε άραγε, εκείνη την εποχή; Παρέμεναν αμέτοχοι σε αυτή την αισχρότητα; Μα τους είχε εξαγοράσει ήδη φτηνά ο Παπανδρεου...

Τι αναγνώριση του εμφυλίου τους έκανε(που πριν θεωρούνταν συμμοριτοπόλεμος), τι τιμές και αναγνώριση τους προσέφερε και τι συντάξεις αντίστασης τους έδωσε!(ε, βέβαια, ας μην το παραλείψουμε. Το τερπνόν μετά του οφελείν...).

Έτσι έχουμε στο δημόσιο τους πρασινοφρουρούς και στα πανεπιστήμια τους αριστερούς. Η αριστερά ή το ΠΑΣΟΚ ήταν πλέον απαραίτητη προϋπόθεση για να ανεληχθεί κάποιος στις ανώτατες βαθμίδες του πανεπιστημίου.

Πλέον είχε αρχίσει να περνάει η αντίληψη πως το κράτος ανήκει στα άτομα που δουλεύουν στο δημόσιο και είχαν κάθε δικαίωμα να κλείνουν τις υπηρεσίες, όποτε έβλεπαν πως κάποιος κυβερνητικός καταπατούσε τα προνόμια τους.

Όλη αυτή η κατάσταση είχε σαν αποτέλεσμα την μετάλαξη ολόκληρου του πολιτικού σκηνικού. Από τότε δεν έχουμε ακριβώς κοινοβουλευτική δημοκρατία, αλλά κομματικοκρατία. Και αυτό είχε και επίπτωση και στους άλλους πολιτικούς χώρους. Είναι χαρακτηριστικό το ότι όταν βγήκε ο Καραμανλής, πολύς κόσμος έλεγε πως έφτασε η ώρα και για αυτούς επιτέλους να φάνε. Δεν ξεχνιέται εύκολα και η δηλωση του Καρατζαφέρη προ δεκαετίας περίπου πως την επόμενη μέρα των εκλογών θα διοριστούς γαλάζια παιδιά. Και όταν εκλεγόταν η ΝΔ, έκανε και αυτή τις ανάλογες προσλήψεις(δεν μπορούσε να φτάσει τον βαθμό του Α. Παπανδρέου)

Γενικά καλλιεργήθηκε και θέριεψε η μικροαστική-φασιστική αντίληψη της ιδιοποίησης και κατασπατάλησης του αστικού κράτους από διάφορους κομματικούς... Ακριβώς! Ο Παπανδρέου φασιστικοποίησε την χώρα και δεν την εκδημοκράτισε!