Η ενηλικίωση κατά τον Στιρνερ

Έχουν πολύ ενδιαφέρον οι απόψεις του Στίρνερ όσον αφορά τα στάδια της ψυχικής ζωής του ανθρώπου έως την ενηλικίωση του, καθώς μας βοηθά να κατανοήσουμε την σκέψη κάποιων συνανθρώπων μας, που προηγουμένως μας φαινόταν αλλοπρόσαλλη, τα προβλήματα μεταξύ μικρών και μεγάλων , εφήβων και ενηλίκων αλλά και ορισμένες κοινωνικές καταστάσεις.

Το παραπάνω σχήμα απεικονίζει απλά και περιληπτικά τα στάδια από τα οποία περνάει ένας άνθρωπος στη ζωή του.
Από την γέννησή του έως και την εφηβεία, εξερευνά τον κόσμο από υλιστική οπτική, αργότερα στην εφηβεία αρχίζει να ενδιαφέρεται περισσότερο για πνευματικές αναζητήσεις, για κοινωνικές αναμορφώσεις , για εξάλειψη της πείνας και την αδικία και γενικότερα διακατέχεται από κάποιον ιδεαλισμό(εδώ πιάνουν χώρο ολοκληρωτικές θεωρίες, χριστιανισμός, κομμουνισμός). Στο τρίτο και τελευταίο στάδιο έρχεται η αυτογνωσία. Ο άνθρωπος μέσω της κριτικής(της μαθηματικοποιημένης πέραν κάποιας ηθικής) και τις βιωματικής εμπειρίας καταλήγει στον εγωισμό, ή μάλλον εγωτισμό, όπως θεωρείται τουλάχιστον στην Ελλάδα για τον Στίρνερ.Έχει καταλάβει πως αυτή η ζωή δεν πρόκειται να αλλάξει μέσω κάποιας επανάστασης ούτε κάποιας οριζόντιας επιβολής ιδεολογίας ή θρησκείας. Και στο κάτω-κάτω δεν τον ενδιαφέρει κιόλας κάτι τέτοιο. Το μόνο που τον νοιάζει είναι το πως θα χρησιμοποιήσει τον κόσμο προς όφελός του.
Αυτό το σχήμα μπορούμε και το αναγάγουμε και σε άλλες περιπτώσεις και αναλύσεις, όπως παρακάτω

Όλα αυτά βέβαια έχουν ως βάση την διαλεκτική του Χεγκελ(θέση-αντίθεση-σύνθεση).

Εκεί λοιπόν που θέλω να καταλήξω, που είναι και ο λόγος συγγραφής αυτής της ανάρτησης, είναι η αναγωγή αυτό του σχήματος στην σύγχρονη ελληνική κοινωνία.
Θα μπορούσαμε να πούμε πως η Ελλάδα από την δημιουργία της έως και το τέλος της χούντας, ακολούθησε την πεπατημένη και τις "γνωστές συνταγές" για την συγκρότηση του ελληνικού κράτους και της κοινωνίας(φάση της πραγματικότητας). Αργότερα επικράτησε ο ιδεαλισμός, ο συναισθηματισμός και τελικά ο λαϊκισμός(αριστερή ιδεολογική ηγεμονία, φάση άρνησης της καθιερωμένης πραγματικότητας)(για λεπτομέρειες εδώ!). Και τώρα βρισκόμαστε στη μετάβαση στην τελευταία φάση, όπου προσπαθούμε να αντιληφθούμε την πραγματικότητα πέρα από τις διάφορες ιδεοληψίες και τους συναισθηματισμούς.

ΥΓ. Ο Στίρνερ καταχράζεται διαρκώς από διάφορους αναρχικούς και επίδοξους κοινωνικούς αναμορφωτές. Ωστόσο καμμία σχέση δεν έχει με όλους αυτούς,όπως αποδεικνύει η παραπάνω ανάλυση αλλά και τα παρακάτω αποφθέγματα του