Κάποια συμπεράσματα για την υπόθεση Ρωμανού

Παρακολουθώντας στενά την υπόθεση του Ρωμανού και διαβάζοντας αρκετά άρθρα, τώρα που τελείωσε αυτή η υπόθεση, θέλω να δημοσιεύσω κάποια συμπεράσματα μου,

Λοιπόν, έχουμε και λέμε...
-Οι γονείς του είναι τρελοί(χωρίς σχόλια)
-Κατάφερε να γίνει το νο1 hot δημοσιογραφικό και πολιτικό θέμα
-Έδειξε πως ένας απεργός πείνας κατάφερε να εκβιάσει μία ολόκληρη πολιτεία(όπως παραδέχτηκε και ο ίδιος) και έχει την δύναμη να δημιουργεί "παραθυράκια" στο νόμο και να καταργεί σε μικρό βαθμό την διάκριση των εξουσιών.(παραθέτω μέρος της τροπολογίας που ψηφίστηκε: Σε περίπτωση διαφωνίας του αρμοδίου Συμβουλίου για τη χορήγηση εκπαιδευτικής άδειας σε κρατούμενο επιτυχόντα στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, ο υπουργός Δικαιοσύνης, μετά από γνώμη του Κεντρικού Επιστημονικού Συμβουλίου Φυλακής (ΚΕΣΦ), μπορεί να χορηγήσει την άδεια με ειδικά αιτιολογημένη απόφαση του.)
-Κατάφερε να γίνει ο "αναρχικός της καρδιάς μας" με δεκάδες δακρύβρεχτα άρθρα, ακόμη και από mainstream μμε
-Τα καθεστωτικά ΜΜΕ στήριξαν σύσσωμα τον αντικαθεστωτικό του αγώνα
-Οι γιατροί του τον υπερασπίζονταν ιδεολογικά καθ όλη την διάρκεια της απεργίας.

-Πέρασε το αίτημα του ως ηθικά σωστό και ως διεκδίκηση νόμιμου δικαιώματος, παρόλο δεν το δικαιούται νομικά, και παρόλο που έχει δηλώσει πως δεν αναγνωρίζει κανένα νόμο της αστικής δημοκρατίας.

-Πέρασε, επίσης όλη η υπόθεση ως λαϊκό αίτημα, παρόλο που οι απόψεις του ίδιου και της οργάνωσής του(πυρήνες της φωτιάς) είναι άκρως αντιλαϊκές και αντεργατικές και περιφρονεί ανοιχτά τον λαό, και τους εργαζόμενους ως άβουλα γρανάζια του συστήματος και ως δειλούς.-Κατάφερε, παρόλα αυτά, να γίνει αρεστός στο λαό και να συσπειρώσει όλους τους αριστερούς, όλους τους αναρχικούς και γενικά όλο το "κίνημα" αλλά και πολλούς κεντρώους, φιλελεύθερους , ακόμα και κάποιους δεξιούς και να είναι ο ηθικός αυτουργός για την λεηλασία τουλάχιστον 22 καταστημάτων σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη και πολλών ιχ.
-Κατάφερε να χρησιμοποιήσει το δημοκρατικό δικαίωμα στη παιδεία και την ανθρωπιστική αρχή της προστασίας της ανθρώπινης ζωής, χωρίς να πιστεύει καν ο ίδιος σε τίποτα από αυτά
Και τέλος,
-έπρεπε να απολογηθούμε εμείς που στηρίζαμε το νόμο, και όχι αυτοί που στήριζαν το εξωθεσμικό αίτημα ενός δηλωμένου εχθρού του κράτους, εκτός του ότι
-μας κόλλησαν την ταμπέλα του φασίστα, επειδή στηρίξαμε τον νόμο και υπερασπιστήκαμε την λογική.