Έτυχε κάποιος γνωστός μου, που διάβασε την αναρτηση μου για το παλαιστινιακό, να μου αναφερει πως αυτά που γράφω είναι κάπως ακραία. Πως πλέον με τους 1000 νεκρούς δεν υπάρχει άνθρωπος που να υποστηρίζει το Ισραήλ, ούτε ακόμη και οι ίδιοι οι Εβραίοι.
Το περίμενα να γίνει κάποια τέτοια παρεξήγηση. Για αυτό άλλωστε και στην πρώτη πρόταση εκείνου του άρθρου, σημείωσα πως δεν συμφωνώ με τον βομβαρδισμό της Γάζας.
Αυτο που ήθελα στην πραγματικότητα, ήταν να δείξω ποια είναι η Χαμάς και τις βάσεις στις οποίες εδραιώθηκε. Και ότι είναι στην πραγματικότητα απλά μια ακραία ισλαμική οργάνωση και όχι επαναστατική με την έννοια που την καταλαβαίνουμε εμείς στην Ελλάδα. Σε καμία περίπτωση πάντως δεν ήθελα να δικαιολογήσω τους θανατους αθώων και παιδιών στη Γάζα. Εξάλου δεν έχω και κανένα κίνητρο για κάτι τέτοιο. Ούτε Εβραίος εθνικιστής είμαι, ούτε στο προπαγανδιστικό τμήμα της Mossad ανήκω.
Ένα ακόμη σημείο ύποπτο, εκεινου του άρθρου, ήταν εκεί που ανέφερα στο ότι οι ίδιοι οι Παλαιστίνιοι ψήφισαν την Χαμάς στη Γάζα, ή όταν ανέφερα σε άλλο σημείο, ότι το 60% των Παλαιστινίων καταψήφισαν σε δημοψήφισμα την ίδρυση της Παλαιστίνης και την συνύπαρξη με το Ισραήλ. Εδώ κάποιος θα μπορούσε να υποθέσει πως καταλογίζω συλλογική ευθύνη. Ο καταλογισμός της συλλογική ευθύνης, ωστόσο, για μένα είναι ως θεώρηση, φασιστική και μονομερής, και την απεχθάνομαι. Ακόμη, εκλογές στη Γάζα, έχουν να γίνουν 8 χρόνια. Σε δημοψήφισμα που έγινε στη Γάζα από παλαιστινιακή εταιρία, έδειξε πως η δημοτικότητα της Χαμάς κυμαίνεται στο 6%. Οπότε η υπεράσπιση της συλλογικής ευθύνης, που χρησιμοποιούν πολλοί Εβραίοι εθνικιστές, αδυνατίζει ακόμη περισσότερο.
Η έννοια της συλλογικής ευθύνης είναι πολύ ύπουλη, και μπορεί να ξεγελάσει ακόμη και τους πιο μετριοπαθείς και φιλειρηνιστές. Δεν είναι όλοι οι παλαιστίνιοι κακοί που ψήφισαν Χαμάς, όπως δεν είναι και όλοι οι Έλληνες κακοί που ψήφισαν ΧΑ, ή όλοι οι Εβραίοι που ψήφισαν Νετανιαχου. Υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους άνθρωποι οδηγούνται στα άκρα, και εγώ δεν έχω κανένα δικαίωμα στο να τους καταδικάσω. Ωστόσο, έχω το δικαίωμα να κρίνω τους ηγέτες τους και τις πολιτικές τους.
Αυτή τη στιγμή το Ισραήλ θέλει να εκτονώσει τον εβραϊκό εθνικισμό -που έχει γιγαντωθεί τα τελευταία χρόνια-. Χαρακτηριστικό είναι πως η πλειοψηφία των Εβραίων θέλουν την συνέχιση του πολέμου. Αυτή η λογική, βέβαια της εκτόνωσης του εβραϊκού εθνικισμού είναι κατακριτέα.
Εν τέλει, ήθελα απλά να αναφέρω κάποια γεγονότα και παραδείγματα, για να δείξω πως αυτοί που υπερασπίζονται τους αγωνιστές της Χαμάς, ίσως και να κάνουν κάποιο λάθος ή να έχουν παραπληροφορηθεί. Επειδή θεωρώ την Χαμάς τζιχαντιστική εξτρεμιστική οργάνωση, δεν σημαίνει πως συμφωνώ με τους θανάτους αμάχων και παιδιών. Και αυτό είναι και κατι που θέλω να ξεκαθαρίσω.
Το περίμενα να γίνει κάποια τέτοια παρεξήγηση. Για αυτό άλλωστε και στην πρώτη πρόταση εκείνου του άρθρου, σημείωσα πως δεν συμφωνώ με τον βομβαρδισμό της Γάζας.
Αυτο που ήθελα στην πραγματικότητα, ήταν να δείξω ποια είναι η Χαμάς και τις βάσεις στις οποίες εδραιώθηκε. Και ότι είναι στην πραγματικότητα απλά μια ακραία ισλαμική οργάνωση και όχι επαναστατική με την έννοια που την καταλαβαίνουμε εμείς στην Ελλάδα. Σε καμία περίπτωση πάντως δεν ήθελα να δικαιολογήσω τους θανατους αθώων και παιδιών στη Γάζα. Εξάλου δεν έχω και κανένα κίνητρο για κάτι τέτοιο. Ούτε Εβραίος εθνικιστής είμαι, ούτε στο προπαγανδιστικό τμήμα της Mossad ανήκω.
Ένα ακόμη σημείο ύποπτο, εκεινου του άρθρου, ήταν εκεί που ανέφερα στο ότι οι ίδιοι οι Παλαιστίνιοι ψήφισαν την Χαμάς στη Γάζα, ή όταν ανέφερα σε άλλο σημείο, ότι το 60% των Παλαιστινίων καταψήφισαν σε δημοψήφισμα την ίδρυση της Παλαιστίνης και την συνύπαρξη με το Ισραήλ. Εδώ κάποιος θα μπορούσε να υποθέσει πως καταλογίζω συλλογική ευθύνη. Ο καταλογισμός της συλλογική ευθύνης, ωστόσο, για μένα είναι ως θεώρηση, φασιστική και μονομερής, και την απεχθάνομαι. Ακόμη, εκλογές στη Γάζα, έχουν να γίνουν 8 χρόνια. Σε δημοψήφισμα που έγινε στη Γάζα από παλαιστινιακή εταιρία, έδειξε πως η δημοτικότητα της Χαμάς κυμαίνεται στο 6%. Οπότε η υπεράσπιση της συλλογικής ευθύνης, που χρησιμοποιούν πολλοί Εβραίοι εθνικιστές, αδυνατίζει ακόμη περισσότερο.
Η έννοια της συλλογικής ευθύνης είναι πολύ ύπουλη, και μπορεί να ξεγελάσει ακόμη και τους πιο μετριοπαθείς και φιλειρηνιστές. Δεν είναι όλοι οι παλαιστίνιοι κακοί που ψήφισαν Χαμάς, όπως δεν είναι και όλοι οι Έλληνες κακοί που ψήφισαν ΧΑ, ή όλοι οι Εβραίοι που ψήφισαν Νετανιαχου. Υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους άνθρωποι οδηγούνται στα άκρα, και εγώ δεν έχω κανένα δικαίωμα στο να τους καταδικάσω. Ωστόσο, έχω το δικαίωμα να κρίνω τους ηγέτες τους και τις πολιτικές τους.
Αυτή τη στιγμή το Ισραήλ θέλει να εκτονώσει τον εβραϊκό εθνικισμό -που έχει γιγαντωθεί τα τελευταία χρόνια-. Χαρακτηριστικό είναι πως η πλειοψηφία των Εβραίων θέλουν την συνέχιση του πολέμου. Αυτή η λογική, βέβαια της εκτόνωσης του εβραϊκού εθνικισμού είναι κατακριτέα.
Εν τέλει, ήθελα απλά να αναφέρω κάποια γεγονότα και παραδείγματα, για να δείξω πως αυτοί που υπερασπίζονται τους αγωνιστές της Χαμάς, ίσως και να κάνουν κάποιο λάθος ή να έχουν παραπληροφορηθεί. Επειδή θεωρώ την Χαμάς τζιχαντιστική εξτρεμιστική οργάνωση, δεν σημαίνει πως συμφωνώ με τους θανάτους αμάχων και παιδιών. Και αυτό είναι και κατι που θέλω να ξεκαθαρίσω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου