Παρασκευή 25 Ιουλίου 2014

Αριστερή-Αναρχική τρομοκρατία

Η σύλληψη του τρομοκράτη Μαζιώτη, έφερε-όπως ήταν και αναμενόμενο άλλωστε- και τον αντίλογο της υπεράσπισης των οργανώσεων αυτών. Οπότε αν μπούμε στο indymedia για παράδειγμα θα διαβάσουμε "ενημέρωση από την αντιφασιστική πορεία στο Μαρούσι - παρέμβαση αλληλεγγύης στο σπίτι του Ν. Μαζιώτη" , "ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΚΑΙ ΚΡΑΤΟΣ ΟΙ ΜΟΝΟΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΣ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΕΝΟΠΛΟΥΣ ΑΝΤΑΡΤΕΣ", και άλλα πολλά. Και γενικότερα θα διαβάσουμε αναλύσεις και αναλύσεις και άρθρα για το ότι δεν είναι τρομοκράτης ο Μαζιώτης, αλλά οι κυβέρνηση, οι καπιταλιστές και διάφοροι άλλοι εκτός βέβαια των "ένοπλων αγωνιστών", οι οποίοι αξίζουν την στήριξη του αγωνιστή, εξαθλιωμένου, καταπιεσμένου, κατατρεγμένου.

Όλοι αυτοί οι υποτιθέμενα διασπασμένοι αριστεροί και αναρχικοί(που βέβαια όλοι τους έχουν κοινές απόψεις στα πιο σημαντικά σημεία, όπως ΕΕ, κρίση, ΗΠΑ, Παλαιστινιακό, καπιταλισμός και άλλα), έχουν σε αυτό το θέμα όπως και σε κάποια άλλα, μία κοινή οπτική.

Σχεδόν όλοι τους, πιστεύουν πως έχουν το δικαίωμα να τηρούν τους νόμους του κράτους κατα το δοκούν, αν δηλαδή δεν τους αρέσουν οι νόμοι, ή τους θεωρούν άδικους και αντεργατικούς, δεν τους τηρούν. Οι ίδιοι βέβαια όταν βρεθούν σε κάποιο δικαστήριο, για απλές παραβάσεις του κοινού ποινικού κώδικα θα προσπαθήσουν να κρατηθούν από τους νόμους, και πολλές φορές θα κατεβάσουν και τον κόσμο στους δρόμους.

Η υποκρισία τους βέβαια, δεν περιορίζεται μονάχα εδώ. Το Σαββάτου 6 Δεκεμβρίου 2008, ο Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος, 15χρόνος μαθητής δολοφονήθηκε απο σφαίρα αστυνομικού. Χαμός στην Αθήνα με πορείες και βανδαλισμούς πρωτόγνωρου βαθμού. Οι δράστες εντοπίστηκαν και τιμωρήθηκαν. Παρ'όλα αυτά οι πορείες και οι βανδαλισμοί συνεχίστηκαν για αρκετά χρόνια.

Πριν 22 χρόνια πυροβολήθηκε και πέθανε τελικά, ο νεαρός Αξαρλιάν κατά λάθος από σφαίρα της 17Ν. Καμία κινητοποίηση. Λίγες ανακοινώσεις από "δεξιούς" και "συστημικούς" κυρίως, και μονάχα αυτό. Καμία πορεία, κανένας βανδαλισμός καμιά κοινωνικοί κατακραυγή. Από τους "αγωνιστές" και "επαναστάτες" θεωρήθηκε "παράπλευρη" απώλεια.

Εαν αυτοί δεν είναι ο ορισμός του "2 μέτρα, 2 σταθμά" τότε ποιος είναι;

Όλοι αυτοί βέβαια, βρίσκουν πρόσκαιρο έδαφος στην κουλτούρα του λαού, η οποία ήταν ανέκαθεν δεσποτική, πατριωτική και θεοκρατική. Έχουμε μάθει να εξαπατάμε το κράτος και τους συνανθρώπους μας. Δεν έχουμε συνηθίσει ακόμη να διαχειριζόμαστε την ελευθερία και την δημοκρατία. Δεν μπορούμε να εμπεδώσουμε ότι θα πρέπει να σεβόμαστε τον συνάνθρωπό μας και τους νόμους ακόμη και αν αυτοί δεν μας αρέσουν. Πιστεύουμε στο ρομαντισμό και όχι στην λογική όσον αφορά την πολιτική και την οικονομία.

Μονάχα σε τέτοιο υπόστρωμα θα μπορούσαν να εδραιωθούν θεωρήσεις όπως της ελληνικής αριστεράς και της ΧΑ. Δεν είναι τυχαίο που στην δυτική Ευρώπη είναι ιδιαίτερα μειοψηφικές. Δεν είναι επίσης τυχαίο πως μονάχα εμείς έχουμε ακόμη "ένοπλους αγωνιστές".

Μονάχα στην Ελλάδα θα θεωρήσουμε έναν τρομοκράτη αγωνιστή και έναν επιχειρηματία δολοφόνο. Και μετά μας λένε κάποιοι ότι δεν φταίμε εμείς για την κρίση, αλλά κάποια εξωθεσμικά κέντρα.
Κούνια που σας κούναγε!!!!!!!!!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου